ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ, ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

Το καλοκαίρι επειδή κάνει πολλή ζέστη αγοράζουμε παγωτό, αφού είναι δροσερό. Το παγωτό είναι παγωμένο γλύκισμα, το οποίο φτιάχνεται συνήθως από κρέμα και γάλα. Υπάρχει όμως παγωτό που φτιάχνεται χωρίς γάλα, ονομάζεται γρανίτα και έχει γεύση φρούτων, όπως λεμόνι ή βερίκοκο.

Για την ιστορική προέλευση του παγωτού οι πληροφορίες και δημοσιεύσεις διαφέρουν. Επειδή το παγωτό είναι παγωμένο γαλακτοκομικό προϊόν, η κατασκευή του προϋποθέτει ψύξη, άρα χιόνι ή πάγο, λόγω της έλλειψης τεχνολογικής μεθόδου ψύξης στα παλιά χρόνια. Η επικρατούσα άποψη σήμερα είναι αυτή της πολλαπλής εφεύρεσης. Δηλαδή ότι το παγωτό εφευρέθηκε σε αρκετά μέρη του κόσμου όπου υπήρχε πρόσβαση σε χιόνι και πάγο. Οι περισσότεροι καταλήγουν στην Κινέζικη προέλευση από χιόνια των Ιμαλαΐων, κρέμα ρυζάλευρου, γάλα και μέλι. Άλλη άποψη αναφέρει ότι το παγωτό δημιουργήθηκε πριν 4000 χρόνια στη Μεσοποταμία. Μια άλλη εκδοχή για την προέλευση του παγωτού είναι ότι δημιουργήθηκε τον 18ο αιώνα στην Μεγάλη Βρετανία και Αμερική. Μία από τις πρώτες φορές που συναντάμε το παγωτό στην ιστορία, είναι στην αυλή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρωνα (37-68 μ.χ.), ο οποίος έστελνε τους σκλάβους του στα βουνά για να μαζέψουν φρέσκο χιόνι και να το φέρουν πίσω πριν λιώσει, για να το απολαύσει μαζί με φρέσκα φρούτα. Λέγεται ότι ο εξερευνητής Μάρκο Πόλο, στα μέσα του 13ου αιώνα, έφερε από την Άπω Ανατολή πίσω στην Ευρώπη τη συνταγή του παγωτού. Μερικούς αιώνες μετά, ο Γάλλος σεφ του βασιλιά Καρόλου της Αγγλίας εντυπωσίασε τους εκλεκτούς καλεσμένους σε ένα επίσημο δείπνο με ένα ξεχωριστό επιδόρπιο που έμοιαζε με χιόνι, αλλά ήταν πολύ πιο γλυκό! Ο Κάρολος τότε, φανερά ευχαριστημένος, πρόσφερε σημαντική αμοιβή στον σεφ για να μην πει σε κανέναν τη μυστική συνταγή και να συνεχίσει να φτιάχνει παγωτό μόνο για αυτόν και τις δεξιώσεις του. Μετά, όμως, το 1649, που ο βασιλιάς Κάρολος αποκεφαλίστηκε το μυστικό διέρρευσε. Κάποιες πρώτες συνταγές του παγωτού εμφανίστηκαν το 1700, σε ένα γαλλικό βιβλίο με τον τίτλο «Η Τέχνη του να Φτιάχνεις Παγωτό». Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τόμας Τζέφερσον είχε στην κατοχή του μια συνταγή για παγωτό βανίλια, ενώ ο Τζορτζ Ουάσινγκτον είχε πληρώσει αρκετά χρήματα, για μια συγκεκριμένη, σπάνια συνταγή. Μια άλλη θεωρία θέλει τον Ιταλό Μαρτσιόνι, που διέσχιζε τη Γουόλ Στρίτ πουλώντας παγωτά με το καροτσάκι του, να χρησιμοποιεί πρώτος το χωνάκι, καθώς τα ποτήρια, που χρησιμοποιούσε νωρίτερα, έσπαζαν ή του τα έκλεβαν.

Στην Ελλάδα η πρώτη γαλακτοβιομηχανία λειτούργησε το 1934, στον Βοτανικό. Λίγα χρόνια αργότερα άνοιξε και στη βόρεια Ελλάδα μεγάλη γαλακτοβιομηχανία, με έδρα τις Σέρρες. Τότε κατασκευάστηκε το πρώτο τυποποιημένο παγωτό. Στην Ελλάδα οι πρώτοι παραδοσιακοί παγωτατζήδες χρησιμοποιούσαν ένα μεγάλο κάδο που τον γέμιζαν με πάγο και αλάτι. Έριχναν στρώσεις αλάτι για να διατηρείται η θερμοκρασία κάτω από το μηδέν. Εκεί βύθιζαν ένα δεύτερο κάδο πιο μικρό, γεμάτο παγωτό, το οποίο συχνά ανακάτευαν με μια μεγάλη ξύλινη κουτάλα για να μην κρυσταλλώσει. Στη σημερινή εποχή υπάρχουν λίγοι παγωτατζήδες,. Αν συναντήσουμε κάποιον, θα δούμε ότι έχει ένα ποδήλατο (ή μηχανάκι) - καρότσι με το οποίο μεταφέρει το ψυγείο για να διατηρείται το παγωτό. Επίσης μπορούμε να τους δούμε να μεταφέρουν τα παγωτά τους με φορτηγάκια. Τα περισσότερα παιδιά μόλις τους ακούνε, τρέχουν αμέσως να προλάβουν ένα χωνάκι από αυτό το δροσιστικό και νόστιμο γλύκισμα. Υπάρχουν και παγωτατζήδες φυσικά που έχουν μόνιμα ένα χώρο πώλησης των παγωτών τους. Τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες προτιμούν να αγοράζουν παγωτά από περίπτερα ή μικρά μαγαζιά. Οι περισσότεροι προτιμούν το παγωτό ξυλάκι.

ΠΗΓΕΣ:

http://www.krikri.gr (04/08/2014)

http://el.wikipedia.org (04/08/2014)

http://tvxs.gr/news (04/08/2014)