ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Σε λίγο καιρό αρχίζει η νέα σχολική χρονιά. Μετά από αρκετό καιρό ξεκούρασης και παιχνιδιού τα παιδιά καλούνται να επιστρέψουν σε πρόγραμμα διαβάσματος και υποχρεώσεων. Η σωστή προετοιμασία των παιδιών είναι το πρώτο βήμα για μια καλή έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς! Τις επόμενες ημέρες, τα παιδιά καλό θα ήταν να αρχίσουν σιγά-σιγά να μπαίνουν σε λίγο πιο συστηματικούς ρυθμούς, αν δεν θέλουμε οι πρώτες ημέρες του σχολείου να τους φανούν βουνό! Ειδικά για τα παιδιά που θα φοιτήσουν στην πρώτη τάξη, η πρώτη μέρα στο σχολείο αποτελεί ορόσημο. Για κάποια παιδιά αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα μείνουν τόσες ώρες μακριά από δικούς τους ανθρώπους. Για όλα τα παιδιά ισχύει ότι, όσο καλύτερα και νωρίτερα προετοιμαστεί το παιδί από τους γονείς του για τη σημαντική αυτή αλλαγή στην καθημερινότητά του, τόσο πιο εύκολα και θετικά θα τη δεχτεί! Παρακάτω ακολουθούν ορισμένες χρήσιμες συμβουλές για τους γονείς.

Συζητήστε με το παιδί και προετοιμάστε το ψυχολογικά για τη νέα αρχή

ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

H πρώτη δημοτικού είναι σημαντικό σημείο στη ζωή των παιδιών, αφού βρίσκονται αντιμέτωπα με μία νέα πραγματικότητα. Θα πρέπει να μάθουν να διαβάζουν, να γράφουν και να λογαριάζουν. O φόβος και η ανασφάλεια κάνει κάποια από αυτά να παρουσιάζουν άρνηση για το σχολείο. Το πρώτο κουδούνι της σχολικής τους ζωής θα χτυπήσει σε λίγο καιρό. Οι μικροί μαθητές θα καθίσουν για πρώτη φορά στα θρανία του «μεγάλου σχολείου» και εκεί θα γνωρίσουν σιγά - σιγά τον καινούριο τους δάσκαλο/α, άλλους συμμαθητές και βιβλία. Καλό θα ήταν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι γονείς να προετοιμάσουν ψυχολογικά τα παιδιά. Το πιο απλό πράγμα που μπορούν να κάνουν είναι να τα μιλήσουν με θετικά λόγια για το δημοτικό σχολείο. Θα πρέπει να απαντούν με απόλυτη ειλικρίνεια σε ερωτήσεις που θα θέτει το παιδί προσπαθώντας να του λύνουν όλες τις απορίες του ώστε να μην έχει αμφιβολίες για το τι θα συναντήσει στο νέο σχολικό περιβάλλον.

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ, ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

Το καλοκαίρι επειδή κάνει πολλή ζέστη αγοράζουμε παγωτό, αφού είναι δροσερό. Το παγωτό είναι παγωμένο γλύκισμα, το οποίο φτιάχνεται συνήθως από κρέμα και γάλα. Υπάρχει όμως παγωτό που φτιάχνεται χωρίς γάλα, ονομάζεται γρανίτα και έχει γεύση φρούτων, όπως λεμόνι ή βερίκοκο.

Για την ιστορική προέλευση του παγωτού οι πληροφορίες και δημοσιεύσεις διαφέρουν. Επειδή το παγωτό είναι παγωμένο γαλακτοκομικό προϊόν, η κατασκευή του προϋποθέτει ψύξη, άρα χιόνι ή πάγο, λόγω της έλλειψης τεχνολογικής μεθόδου ψύξης στα παλιά χρόνια. Η επικρατούσα άποψη σήμερα είναι αυτή της πολλαπλής εφεύρεσης. Δηλαδή ότι το παγωτό εφευρέθηκε σε αρκετά μέρη του κόσμου όπου υπήρχε πρόσβαση σε χιόνι και πάγο. Οι περισσότεροι καταλήγουν στην Κινέζικη προέλευση από χιόνια των Ιμαλαΐων, κρέμα ρυζάλευρου, γάλα και μέλι. Άλλη άποψη αναφέρει ότι το παγωτό δημιουργήθηκε πριν 4000 χρόνια στη Μεσοποταμία. Μια άλλη εκδοχή για την προέλευση του παγωτού είναι ότι δημιουργήθηκε τον 18ο αιώνα στην Μεγάλη Βρετανία και Αμερική. Μία από τις πρώτες φορές που συναντάμε το παγωτό στην ιστορία, είναι στην αυλή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρωνα (37-68 μ.χ.), ο οποίος έστελνε τους σκλάβους του στα βουνά για να μαζέψουν φρέσκο χιόνι και να το φέρουν πίσω πριν λιώσει, για να το απολαύσει μαζί με φρέσκα φρούτα. Λέγεται ότι ο εξερευνητής Μάρκο Πόλο, στα μέσα του 13ου αιώνα, έφερε από την Άπω Ανατολή πίσω στην Ευρώπη τη συνταγή του παγωτού. Μερικούς αιώνες μετά, ο Γάλλος σεφ του βασιλιά Καρόλου της Αγγλίας εντυπωσίασε τους εκλεκτούς καλεσμένους σε ένα επίσημο δείπνο με ένα ξεχωριστό επιδόρπιο που έμοιαζε με χιόνι, αλλά ήταν πολύ πιο γλυκό! Ο Κάρολος τότε, φανερά ευχαριστημένος, πρόσφερε σημαντική αμοιβή στον σεφ για να μην πει σε κανέναν τη μυστική συνταγή και να συνεχίσει να φτιάχνει παγωτό μόνο για αυτόν και τις δεξιώσεις του. Μετά, όμως, το 1649, που ο βασιλιάς Κάρολος αποκεφαλίστηκε το μυστικό διέρρευσε. Κάποιες πρώτες συνταγές του παγωτού εμφανίστηκαν το 1700, σε ένα γαλλικό βιβλίο με τον τίτλο «Η Τέχνη του να Φτιάχνεις Παγωτό». Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τόμας Τζέφερσον είχε στην κατοχή του μια συνταγή για παγωτό βανίλια, ενώ ο Τζορτζ Ουάσινγκτον είχε πληρώσει αρκετά χρήματα, για μια συγκεκριμένη, σπάνια συνταγή. Μια άλλη θεωρία θέλει τον Ιταλό Μαρτσιόνι, που διέσχιζε τη Γουόλ Στρίτ πουλώντας παγωτά με το καροτσάκι του, να χρησιμοποιεί πρώτος το χωνάκι, καθώς τα ποτήρια, που χρησιμοποιούσε νωρίτερα, έσπαζαν ή του τα έκλεβαν.

«Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να ήσουν δυο φορές τον χρόνο!»

Ο όγδοος μήνας του χρόνου, ο μήνας της Παναγιάς και των διακοπών για τους περισσότερους Έλληνες. Έχει 31 ημέρες και ονομάστηκε Αύγουστος προς τιμή του Οκταβιανού, μετά την απονομή του τίτλου από τη ρωμαϊκή Σύγκλητο. Ο Οκταβιανός προσέθεσε αυθαίρετα μία επιπλέον ημέρα στον Αύγουστο, που ως τότε είχε τριάντα ημέρες, την οποία απέσπασε από τον Φεβρουάριο, ώστε να μην υστερεί σε διάρκεια από τον Ιούλιο, που ήταν αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα. Στο αρχαίο Αττικό ημερολόγιο ο Αύγουστος αντιστοιχούσε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Εκατομβαιώνα και στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Μεταγειτνιώνα. Η Αθήνα, κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, ήταν στο πόδι για τον εορτασμό των Παναθηναίων, τη μεγαλύτερη γιορτή της πόλης προς τιμήν της θεάς Αθηνάς.

Ο Αύγουστος είναι από τους πιο ζεστούς μήνες του χρόνου και ο λαός του έχει δώσει και άλλα ονόματα, όπως: Πεντεφάς, Συκολόγος (λόγω της συγκομιδής των σύκων), Δριμάρης, Τραπεζοφόρος κ.ά. Επειδή όμως τον Αύγουστο η μέρα μικραίνει και ο καιρός αρχίζει να δροσίζει, ο κόσμος λέει «Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι»! Στα  βυζαντινά χρόνια το έτος τελείωνε στις 31 Αυγούστου και πρωτοχρονιά ήταν η 1^η Σεπτεμβρίου. Για αυτό η τελευταία μέρα του Αυγούστου λέγεται και Κλειδοχρονιά. Οι πρώτες έξι ή δώδεκα μέρες του Αυγούστου, κατά τη δεισιδαιμονική αντίληψη, οι δρίμες (εξ ου και Δριμάρης), είναι επικίνδυνες, κι όποιος λούζεται σε αυτές ή πλένει ρούχα, κινδυνεύει να πάθει κακό ο ίδιος ή να καταστραφούν τα ρούχα. Κι όπως εκδιώκονται με τον αγιασμό οι καλικάντζαροι, έτσι ξορκίζουν και τις δρίμες με αγίασμα από την ακολουθία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα (6/8). Επίσης, οι ημέρες αυτές λέγονται και «μερομήνια», αφού αυτές τις ημέρες γίνονται προγνώσεις για τον καιρό της χρονιάς.

Ολόκληρος ο Αύγουστος είναι αφιερωμένος στην Παναγία, με τις Παρακλήσεις, τη Νηστεία, την Κοίμησή της (15 Αυγούστου), τα Μεθεόρτια, τα Εννιάμερα και με την κατάθεση της Αγίας Ζώνης στις 31 Αυγούστου, οπότε τελειώνει το εκκλησιαστικό έτος. Η Κοίμηση της Θεοτόκου θεωρείται το Πάσχα του καλοκαιριού. Η κορυφαία εορτή της πιο οικείας μορφής στον χριστιανικό λατρευτικό κύκλο, σε όλη την Ελλάδα με επίκεντρο τον ναό της Παναγίας στο νησί της Τήνου. Με τον Δεκαπενταύγουστο συνδέεται και ο τορπιλισμός του καταδρομικού Έλλη στο λιμάνι της Τήνου (15 Αυγούστου 1940). Άλλες ξεχωριστές θρησκευτικές γιορτές του μήνα είναι η Μεταμόρφωση του Σωτήρος (6 Αυγούστου) και του Αγίου Φανουρίου (27 Αυγούστου) με τις φανουρόπιτες των πιστών για την εύρεση χαμένων αντικειμένων και η μνήμη της αποτομής της τιμίας κεφαλής Ιωάννου του Προδρόμου (29 Αυγούστου, Προστάτης από την ελονοσία), που συνοδεύεται από ημερήσια νηστεία.

Παλιότερα τη νηστεία του Δεκαπενταύγουστου την τηρούσαν με μεγαλύτερη ευλάβεια από ότι σήμερα. Με το γάλα που δεν κατανάλωναν την περίοδο της νηστείας, έφτιαχναν τραχανάδες, χυλοπίτες κ.ά. Την 1^η Αυγούστου, σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας, συνήθιζαν να πλένουν τα χάλκινα σκεύη και να προσφέρουν σταφύλια, σύκα και ελιές σε όσους δεν είχαν για να φάνε εκείνη την ημέρα. Την 6^η Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρα) έφερναν στην εκκλησία κι ευλογούσαν τα πρώτα σταφύλια, με ειδική ευχή. Κατόπιν τα μοίραζαν στο εκκλησίασμα. Στη γιορτή του Αγίου Φανουρίου οι πιστοί έφτιαχναν πίτες (τάματα)  προς τιμή του Αγ. Φανουρίου, που γιορτάζει εκείνη την ημέρα, άπαξ ή 3 Σάββατα συνεχόμενα, ζητώντας από τον Άγιο να τους φανερώσει κάτι που έχασαν ή κάτι που προσδοκούν (π.χ. οι ανύπαντρες κοπέλες στην Κρήτη, να τους φανερώσει έναν καλό γαμπρό).

                

ΠΗΓΕΣ:

http://users.sch.gr/vaxtsavanis/aygoustos.html (02/08/2014)

http://www.sansimera.gr/articles/500/184 (02/08/2014)

https://www.google.gr (02/08/2014)

ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ

     Το Δημοτικό Σχολείο Αγναντερού Καρδίτσας (πρώην 1^ο Δημοτικό Σχολείο Αγναντερού) χτίστηκε περίπου το 1938. Το κτίριο βασίστηκε πάνω σε προγενέστερο σχεδιασμένο τοίχο, ύψους περίπου ενός μέτρου. Σύμφωνα με τον τότε  διευθυντή του σχολείου, Αθανάσιο Πάντο, για την οικοδόμησή του, εκτός των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν από  το παλιό διδακτήριο της δεκαετίας του 1870, εξοικονομήθηκαν και χρήματα που προήλθαν από την εκποίηση υλικών, των πέτρινων τσιφλικάδικων αποθηκών της οικογένειας Ζωγράφου. Η κήρυξη όμως του Ελληνοϊταλικού πολέμου εμπόδισε την αποπεράτωση του κτιρίου. Οι εργασίες αποπεράτωσης πραγματοποιήθηκαν μετά από πολλά χρόνια και συγκεκριμένα το 1951, όταν Δανοί εθελοντές φοιτητές και επιστήμονες ανέλαβαν να ολοκληρώσουν το σχολικό κτίριο. Τα χρήματα για αυτές τις εργασίες εξοικονομήθηκαν κυρίως από την UNESCO και από έρανο Δανών μαθητών. Οι κάτοικοι του Αγναντερού βοήθησαν στις εργασίες προσφέροντας εθελοντικά εργασία. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1952 και στην τελετή εγκαινίων παραβρέθηκε και ο Δανός Υπουργός Παιδείας. 

     Στην είσοδο του κτιρίου τοποθετήθηκαν οι παρακάτω μαρμάρινες επιγραφές.

     Αργότερα, το 1968, έγινε η προσθήκη δυο αιθουσών από τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) και το 2006 αποπερατώθηκε και εγκαινιάστηκε η προσθήκη νέας πτέρυγας στο σχολείο.

ΠΗΓΕΣ

∙Μαγουλιώτης, Α. (1986). Αγναντερό Καρδίτσας (Ιστορία – Λαογραφία), Θεσσαλονίκη: Αυτοέκδοση.

∙http://dim-agnant.kar.sch.gr/autosch/joomla15/index.php/ct-menu-item-38 (01/08/2014).